Einde hoofdstuk....

Hola Chicos!

Gister rond 17:30 ben ik geland op Nederlandse bodem. Het avontuur zit er weer op. De tas is weer uitgepakt (in hoeverre dat hier in het tijdelijke huis kan) en alle souvenirs zijn uitgedeeld.
Dat betekend niet dat ik helemaal stil heb gezeten de afgelopen week. In mijn laatste weekend hebben we op zaterdag nog een keer het project in Chinchero bezocht. Dit maal om daadwerkelijk te gaan weven. Ja mensen! Ik heb weef les gehad. In totaal hebben we 3 uur geweven en ik heb volgens mij ong een riem van 30 centimeter kunnen maken. Het was wel echt super leuk. We konden ons spaans oefenen en engels leren aan de meiden. Plus dat we weef les kregen en dat in zuid-amerika midden in de Andes. Chandler en ik waren zo intensief aan het weven dat toen de eerste 1,5 uur voorbij waren, we het niet eens doorhadden. En dat doet zeker wel pijn aan je benen als je 1,5 uur in dezelfde houding heb gezeten :P.
Zondag was de grote dag, Inti Raymi, het feest van de zon. Op deze dag wordt het nieuwe jaar gevierd, de zomer aangekondigd en een offer gebracht aan de zon. Het feest begint aan de ene kant van de stad, waar het offer wordt opgehaald. Dan wordt het naar het main plaza gebracht, waar het offer wordt ingewijd. (Daar heb ik staan kijken) Daarna wordt het offer naar de ruines boven aan de stad op de berg gebracht, waar het offer wordt geofferd.
Ik ben dus wezen kijken op het plaza, want het was onmogelijk om alle drie te kunnen zien en ik dacht dat ik daar wel het meeste kon zien. Wat achteraf juist bleek te zijn, verhalen horende van de andere. In eerste instantie leek het een soort van optocht, omdat alle mensen verkleed en dansend het plaza opkwamen, maar toen begon de ceremonie. Het was echt prachtig. Al deze mensen in originele traditionele kleding, dansend op oude traditionele muziek. De ceremonie werd ook gehouden in het qechua, wat de originele taal is van het inca volk. Al met al een top dag!

Eerlijk gezegd heb ik de rest van de week niet heel veel gedaan. Ik heb nog twee musea bezocht die heel bijzonder waren en Spaanse lessen gevolgd. Dit was wel heel fijn, omdat ik zo nog even alles kon herhalen en oefenen.
Dinsdag avond zijn we nog naar een Bijbelstudie geweest, georganiseerd door een cuscueense jongen. Dit was heel bijzonder. Deze mensen gingen helemaal op in hun geloof en het was heel bijzonder om te zien hoe passievol deze mensen waren. Het was ook leuk om te zien hoe Peruanen dachten over geloof en we hebben het ook heel veel over cultuur verschillen gehad, wat vaak voor grappige anekdotes zorgde.
De rest van de week heb ik eigenlijk veel rond gehangen met alle mensen van de school. Lekker kletsen, lekker eten, lekker niks doen.
Oh en niet te vergeten dat ik woensdag avond Ilse nog heb gezien! Dit was super leuk, omdat we lekker de tijd hadden om bij te kletsen en al onze ervaringen uit te wisselen. Het was eigenlijk best raar om haar daar te zien. Het is zo'n andere wereld, een waaraan ik heel erg gewend was geraakt en waarin zij eigenlijk niet in hoort. Want eigenlijk zouden we elkaar hier helemaal niet zien. Plus dat we alle twee veranderd waren en toch ook hetzelfde zijn gebleven. Ook was het raar dat we alle twee zijn vertrokken op 27 april met onze reis, dat mijn laatste dag in Ecuador 27 mei was en dat we elkaar nu weer zagen in een hele andere wereld op 27 juni. Zo is de cirkel zeker rond.... Maar goed het was heel fijn om iemand te zien die mij door en door kent en aan wie ik al mijn verhalen kwijt kon. Een top avond!
En toen vertrok ik op zaterdag. Het was nog best een emotioneel afscheid, want ik was niet de enige die vertrok. En aangezien we allemaal uit andere delen van de wereld komen, is de vraag wanneer we elkaar weer zien. Want zien zullen we elkaar zeker wel, maar wanneer?
Toch eenmaal onderweg, was ik ook blij om naar huis te gaan. Ik heb zoveel gedaan, gezien en meegemaakt. Het was tijd dat ik al deze indrukken eens een keer kon gaan verwerken.
In Lima waren nog twee andere meiden, dus dat was wel gezellig en toen begon de reis naar huis echt. Goodbye Peru, South-America and all you lovely people!
Ik heb een geweldige tijd gehad en super veel geleerd, over verschillende culturen en landen, een taal en ook dit keer weer super veel over mijzelf. Plus dat ik weer een ander mens ben. (Hopelijk) een stuk wijzer, maar vooral ook meer mijzelf. 2,5 maand lang ben je op je zelf aangewezen en moet je voor je zelf opkomen. Plus dat alle mensen die je ontmoet net spiegels zijn, want ze lachen allemaal om je rare karaktereigenschappen en je rare fratsen. Maar dat geeft niet want jij lacht ook om hen :P.
Nu heb ik even de tijd om lekker uit te rusten en dan in een paar weken begint alweer een nieuw avontuur: Londen en de Olympische Spelen! Het ene hoofdstuk is afgesloten, op naar het volgende!

Hasta Luego!
Muchas Besos!
Ciao!
Eva