Becoming a cuscueña

Buenos chicos!!

Ik heb er alweer bijna 2 weken op zitten in Peru. Tijd voor een verhaaltje dus.

Maandag 28 mei vloog ik vanuit Quito, Ecuador naar Cuzco, Peru. De vlucht is eigenlijk helemaal goed gegaan. Rond een uur of 3/4 kwam ik aan in mijn nieuwe huis in Cuzco.
Het is een stuk groter dan het huis in Quito. Het bestaat uit twee huizen. De gene waar ik in zit zitten ong nog 25 andere en in het andere huis zitten nog 10 andere (en dan heb je nog alle mensen in gastgezinnen). Een heleboel mensen dus...
Ik had nog geen kamergenoot, dus lekker de hele kamer vor mezelf. Plus eigen badkamer en dat is hier ook zeldzaam, want ik ben de enige.

Dinsdag was mijn eerste werkdag. Ik ben ´s ochtends samen met mijn begleider eerst naar het project gegaan voor een introductie en ´s middags mocht ik geleik beginnen. Het project ligt iets buiten Cuzco (in de buitenwijken) dus we gaan erheen met een taxi of bus. Je ziet gelijk het verschil tussen het toeristische centrum en de arme buitenwijken.
De kinderen op het project zijn echt geweldig. We helpen ze vooral met huiswerk en spelen spelletjes met ze, maar wat we ook proberen is om ze iets bij te brengen over gezondheid en normen en waarden.
Als ze binnenkomen moeten ze eerst hun tanden poetsen en hun handen wassen. Pas daarna mogen ze gaan spelen of kunnen ze beginnen aan hun huiswerk.
De meeste kinderen zijn tussen de 3 en 13 jaar, alhoewel je dat niet zou zeggen. Ze lijken hier allemaal een stuk jonger. Je kan wel merken dat ze van de straat komen. Meestal komen ze helemaal vies binnen, sommige kinderen zijn ziek en er zijn ook kinderen bij die ondervoed zijn.
Op mijn eerste dag was er al gelijk een jongetje die eerder op de dag geslagen was door zijn vader en bloed op zijn gezicht had. Hij was heel stil, dus we hebben hem geprobeerd om met hem te praten doormiddel van spelletjes te spelen en gewoon een beetje te knuffelen zodat hij zich op zijn gemak zou voelen. Wel heftig dus voor een eerste dag.
Er wordt alleen maar spaans gepraat, dus dat is soms nog wel moeilijk. Hoe erg mijn spaans ook vooruit is gegaan, als je met kinderen werkt gaat alles zo snel. En als je dan eerst nog moet nadenken over wat je wil zeggen, gaat dat niet helemaal lukken...

Verder heb ik in mijn vrije tijd ook al heel wat meegemaakt. De stad Cuzco is echt geweldig. De stijl is nog helemaal oud koloniaal, dus je hebt echt het gevoel alsof je in een andere wereld loopt. Verder zijn hier heel veel festivallen deze maand, dus heel veel vuurwerk en feestjes :D.

Rondom Cuzco liggen heel veel ruines. Een half uur van ons huis liggen een paar hele mooie en daar kan je ook prachtige wandelingen maken. Zo zijn we ´s middag naar een tempel van de maan geweest en daarna met zonsondergang gekeken naar alle lichtjes van de stad. Maandag ochtend zijn we heel veel vroeg op gestaan en zijn we naar 1 van de ruines met zonsopgang gegaan.

Dit weekend zijn we op zaterdag naar een project geweest van 3 andere volunteers. Zij helpen een kleine weef community in Chinchero, een doprje vlakbij cuzco. Het was echt super bijzonder om deze vrouwen en meisjes allemaal aan het werk te zien. Ze maken alles met de hand en voornamelijk met natuurlijke kleuren.. Dus daar loop je dan tussen de indigenous women die aan het weven zijn midden in de Andes. Dat was echt een super goed gevoel.

Zondag zijn we nog naar Tipon geweest. Dit zijn ruines buiten Cuzco. Heel erg bijzonder omdat ze nog de oude waterviaducten hadden bewaard.

De afgelopen week had ik een griepje, dus alleen maandag gewerkt. Hopelijk kan ik vanmiddag weer werken, want ik begin de kinderen wel heel erg te missen...

Donderdag was het hier een nationale feestdag en stroomde alle mensen naar Cuzco. We zijn wezen kijken op verschillinde markten, maar het was ongelovelijk druk, dus na 2 uur snel terug naar huis.

´s middags zijn we nog naar Pisac geweest. Dit dorpje heeft op zijn berg allemaal kleine oude dorpjes (ruines) dus daar zijn we wezen wandelen. Echt super interresant om te zien hoe deze mensen vroeger leefden en je liep ook echt van ´dorp´ naar ´dorp´.

Dit weekend ga ik naar lake titicaca en het weekend daarna naar machu piccu. Ik ga dus nog veel beleven en zien voordat ik naar huis kom.

Oh en ik vergeet bijna helemaal: sinds maandag heb ik een nieuwe kamergenootje. Ze Heet Micheala en komt uit de U.S. We kunnen het enorm goed met elkaar vinden en hebben ´s avonds altijd hele diepgaande gesprekken. Ik moet toegeven ik was een beetje zenuwachtig voor haar komst, maar ik ben nu super blij dat ze er is.

Lieve mensen, mijn verhaal was niet helemaal samenhangend, maar ik hoop dat jullie een idee hebben van wat ik hier allemaal mee maak :P. Ik mis jullie allemaal heel erg..

Muchos besos eva